Inleiding:
Het is nog steeds Kersttijd, wij zijn nog lang niet uitgekeken in de kerststal. Toch neemt het Evangelie ons vandaag mee naar een heel ander gebouw. We gaan naar de Tempel, waar Joseph en Maria hun Kind aan God opdragen, zoals gebruikelijk in het Jodendom.
In de Tempel wordt duidelijk dat hun Kind niet hun eigendom is. Twee oude mensen nemen de kleine Jezus in hun armen. Zij zien het verlangen van hun volk in vervulling gaan, samen met hun eigen dromen. Kijkend naar Jezus klinken woorden vol hoop. Hij zal Licht brengen in een donkere wereld. Hij zal God openbaren. Hij zal onze pijn delen om de wereld te helen. Jezus maakt mensen van goede wil tot één grote Heilige Familie.
Schriftlezingen:
Eerste Lezing (Kol., 3, 12-21). Evangelie (Lucas 2, 22-40)
Verkondiging:
Onlangs werd het vaccin tegen het coronavirus goedgekeurd. Er was ineens hoop en blijdschap. Het vaccin werd beschreven als “licht aan het einde van de tunnel”.
In een donkere tijd hebben mensen daar behoefte aan: een perspectief, iets om hoop uit te putten. Licht aan het einde van de tunnel.
Maar die hoop werd meteen op de proef gesteld. Op het goede nieuws, volgde een zorgelijk bericht. Het virus zal zich niet zomaar gewonnen geven. Er dook een variant op, met opnieuw veel besmettingen. Soms is het een hele opgave om licht te blijven zien, aan het einde van de tunnel.
Vandaag kwamen wij twee mensen tegen, die daarover mee konden praten. De één is Simeon, een man die een leven lang heeft uitgezien naar het licht. Hij heeft veel geduld moeten hebben, maar hij heeft het vlammetje van de hoop niet laten doven. Op zijn oude dag, ziet Simeon Licht aan het einde van de tunnel. De hoop van zijn volk, de belofte van Gods Nabijheid, troost en vreugde, licht en kracht, dat alles herkent hij in Jezus. De oude Simeon draagt het Kind en hij beseft dat dit Kind ook hém draagt.
Even later ligt Jezus in de armen van Hanna. Zij is getekend is door het leven. Als jonge vrouw is zij weduwe geworden en nooit meer hertrouwd. In die tijd was het een zwaar bestaan voor een vrouw alléén. Maar Hanna heeft haar kracht gevonden in haar geloof. Zij bezocht iedere dag de tempel, zij heeft gebeden en gevast en vast veel goede werken gedaan. En ook Hanna ziet op haar oude dag het licht aan de horizon. In Jezus wordt haar eenzaamheid doorbroken. Dit Kind zal er voor alle mensen zijn, voor wie krachtig en spelenderwijs door het leven gaat, maar ook voor wie met pijn en moeite voortstrompelt.
Simeon en Hanna kunnen ons voorbeeld zijn in de moeilijke en vaak donkere tijd, die wij samen beleven. Zij leren ons de kracht van hoop, het geloof dát er licht is aan het einde van de tunnel. Al lijkt het ver weg en moet je geduld hebben, het Licht is er, het komt je tegemoet.
Dat licht is niet alleen het vaccin. Het is uiteindelijk de goede wil, waardoor mensen op weg blijven, met zorg om elkaar, vol verlangen naar het leven. Dat Licht herkenden Simeon en Hanna in Jezus. En God herkende het in die twee oude mensen, die zo goed en zorgvuldig mogelijk hun leven hebben geleid.
Wanneer wij soms wat moe worden van de coronamaatregelen, de beperkingen, de afstand, dan leren Hanna en Simeon, wat onze roeping als Christen is. Namelijk om zélf licht in de donkerte te zijn, om te doen wat gevraagd wordt en elkaar te beschermen. Om te bemoedigen, in plaats van onrust te stoken. Om geduld te hebben, in plaats van te klagen.
Want net zoals Simeon en Hanna, dragen wij een Licht met ons mee. De belofte dat we niet alleen staan. Een kinderhand houdt ons vast en leert ons om elkaar vast te houden.
Dat is Kerstmis 2020. Dat is het Licht aan het einde van de tunnel. Zalig zij die het willen zien, want zij zullen kinderen van God genoemd worden.
Voorbede:
Pr. Bidden wij, opdat ons geloof hoopvol zal zijn:
Le. Om het geloof van Hanna, die het Licht van God bleef zoeken en daardoor een getuige werd van de nieuwe wereld die daagt. Laat ons bidden …
Le. Om het vertrouwen van Simeon, die God geloofde op zijn Woord en de dromen van zijn volk in vervulling zag gaan. Laat ons bidden …
Le. Om de nabijheid van Jezus, in deze donkere tijd. Dat wij ons door Hem laten dragen en elkaar niet loslaten. Laat ons bidden …
Le. Om de warmte van Jozef en Maria. Dat onze huizen, scholen en kerken vertrouwde plaatsen zijn. waar kinderen zich geborgen voelen. Laat ons bidden …
Pr. Misintenties (…) Laat ons bidden …
Pr. God, houd ons bijeen, als leden van één gezin, dan lopen wij niet verloren, maar blijft de weg naar U open. Amen.
|
